The “TySy Story”

TySy Fotografie (spreek je uit als TaiSie) is vernoemd naar mijn 2 helden, TYson & JesSY, mijn eerste honden duo. Zij zijn dé reden geweest dat ik me ben gaan specialiseren in hondenfotografie, om zo de mooie, bijzondere momenten van het genieten van mijn honden vast te kunnen leggen.

Graag vertel ik jullie over mijn honden, waarmee mijn passie voor hondenfotografie is begonnen!

De één vindt ze geweldig, de ander vindt het helemaal niks; de bull terrier. Een bijzonder ras met een even bijzonder uiterlijk als karakter. Maar 1 ding is zeker; als er eenmaal een bull terrier in je leven komt, dat je besmet raakt het met zogeheten ‘bullen-virus’. En dat is dan ook wat mij is overkomen. Met veel plezier vertel ik jullie mijn verhaal”

“In de zomer van 2008 was het zover, ik ging mijn eerste eigen hond uitzoeken. Ik had maar 1 enkel criterium; het moest een asielhond zijn. Bull terrier Tyson, het apathische scharminkeltje dat voor dood was achtergelaten in een leegstaand huis verruilde die mooie zomerdag zijn asiel hok voor een plekje bij mij op de achterbank op weg naar zijn gouden mandje. Rillend als een rietje kroop hij tegen me aan, en sindsdien zijn we een onafscheidelijk team.
In de daarop volgende jaren bloeide hij helemaal op en werd een vrolijke clown die mij iedere keer weer aan het lachen kan maken met zijn clownsstreken, zijn lieve blik en kwispelstaart. We maakte samen een hoop nieuwe vrienden en Tyson geniet enorm van het spelen met zijn hondenvriendinnetjes. Mensen zijn voor hem spannend, maar als je eenmaal in zijn hart zit wordt je bedolven onder bulliekusjes zoals alleen een bull terrier die kan geven.”

“Halverwege 2013 kwam een lief bullenmeisje, de toen 8-jarige Jessy, ons team versterken. Het magere bulletje, met rode huid en kale plekken en flink ontstoken ogen won geen schoonheidsprijs maar haar geweldige karakter maakte alles goed. Ondanks het feit dat ze in haar leven meerdere bazen had gehad en de verzorging die ze verdiende uitbleef, heeft niets haar positieve karakter kunnen breken. Ze zat vol positieve energie en ze vond alles en iedereen aardig. Juist zij genoot extra van het leven en maakte van iedere dag een feestje. Ze was er gék op om buiten te zijn, veel te lang had ze bij haar vorige baasje op het balkon gelegen. En samen waren we erop gebrand alle verloren tijd dubbel en dwars in te halen.”

“Helaas hebben we maar 3 jaar en 3 maanden van haar kunnen genieten. Ze werd ziek en ik kon niet anders, dan uit liefde voor haar, haar laten gaan . Maar wat heeft ze genoten en wij van haar! Voor altijd dankbaar ben ik haar voor alle mooie momenten en alles dat ze me heel geleerd. Vooral te genieten van de kleine dingen in het leven”

“Tyson en Jessy hebben de mens van hun minst mooie kant leren kennen, nu is het aan mij de eervolle taak geweest dit weer goed te maken.”

“Ondanks het verdriet om Jessy, sloten wij ons hart niet voor een nieuw hondje dat ons nodig zou hebben. Toen de bijna 13-jarige Shiva op marktplaats naar een nieuw huis zocht, was het dan ook meteen duidelijk. Zij zou het nieuwe lid van de familie worden en het BullenBejaardenhuisje zou weer compleet zijn. En zo geschiedde. En wauw wat ben ik trots op deze stoere dame. Vanaf dag 1 draait ze mee alsof ze er altijd al bij hoorde. Ze is vreselijk lief en makkelijk, en heel aandoenlijk met haar grijze snoetje. Ze kan heerlijk liggen dutten maar is ook altijd in voor een rondje bos. We zijn blij dat we haar in ons leven hebben gekregen en ze bij ons het laatste hoofdstuk van haar leven mag beleven.”

“Als dank voor wat, in het bijzonder Tyson, mij allemaal gegeven en geleerd heeft heb ik me van 2009 tot 2018 ingezet voor andere asielhonden als vrijwilligster bij een dierenopvangcentrum . Ik wandelde met de asielhonden en maakte de promotiefilmpjes en foto’s voor op de website om ze zo sneller aan een nieuw thuis te helpen. Het was geweldig om dit voor de honden te mogen doen.”

 

“Met hun verhaal hoop ik mensen te kunnen inspireren, ook een (oude) herplaatser een kans te geven wanneer zij op zoek gaan naar een nieuwe kameraad. Met mijn verhaal hoop ik dat mensen verder kunnen kijken dan het uiterlijk van een hond, en hoop ik ze te kunnen laten zien dat zolang er liefde is, er hoop is. Voor iedere hond.”