In mijn blogs vertel ik meestal over de hondjes die ik ontmoet of geef ik tips met betrekking tot honden en/of fotografie. In dit blog vertel ik een keer wat meer over de persoon achter TySyFotografie: mijzelf
1. Het hondenmeisje – Adjani
Voor de mensen die mij niet kennen, zo heet ik dus 🙂 . Een naam die je niet zo vaak hoort (of eigenlijk nooit), oorspronkelijk is het ook een achternaam, van actrice Isabelle Adjani. En daar ben ik naar vernoemd. Ik ben 30 jaar oud en woon in Valkenswaard. Mijn liefde voor honden, is de reden dat ik ben gaan fotograferen. En dat is ook de reden dat ik enkel en alleen honden fotografeer. Nog wat random weetjes over mij, behalve dan dat ik van honden hou ik ook van sushi, en cocktails, de zon en muziek van Elvis. Mijn favoriete hondenboek is “Kalmerende Signalen” van Turid Rugaas en ben ik fan van alles van het hondenmerk Hurtta.
2. Bull Terrier-virus
Ja zo heet dat, en ik heb het. Ik krijg tijdens shoots vaak de vraag of ik zelf honden heb. Helaas heb ik van mijn eigen honden afscheid moeten nemen. Het waren alle drie “tweedehands”- Bull Terriers. De meest geweldige honden ooit, en tja als er eenmaal een bull terrier in je leven is raak je besmet met het bull terrier virus en kun je een leven zonder eigenlijk niet eens meer voorstellen. Bij mij begon het in 2008 met Tyson, mijn hartje. In 2013 kwam daar Jessy bij, zij overleed op 11-jarige leeftijd in 2016. Toen kwam Shiva het bejaardehuisje compleet maken in 2017. In 2018 zijn op korte tijd Tyson en Shiva na elkaar overleden, op leeftijd van 13 en 14 jaar. Een immens groot verlies, maar ik weet zeker dat er weer een nieuw hondje komt, en ik gok zomaar dat ook dit weer een bull terrier gaat zijn en weet zeker dat het sowieso een herplaatsertje word. In mijn blogs, lees je meer over Tyson, Jessy en Shiva.
TySy Fotografie is vernoemd naar Tyson & Jessy (je spreekt het dan ook uit als : TaiSie Fotografie)
3. Part-time Pupparazzi
Hondenfotografie is voor mij niet mijn fulltime baan. Mijn werk als hondenfotograaf is puur geboren vanuit mijn passie voor honden en ik vind het leuk dat ik er baasjes ontzettend blij mee kan maken. Doordat er geen druk op zit omdat het “moet” blijft het leuk. Ik heb naast de fotografie (wat vooral in weekenden en avonden plaats vindt) een leuke baan als QA Manager. Ik ben 4 jaar geleden begonnen met het volgen van workshops en cursussen specifiek gericht op hondenfotografie, en ben inmiddels als zo’n 3 jaar actief als hondenfotograaf.
4. Fotografie weetjes
Dit zit er allemaal in mijn fototas: Ik fotografeer met een Canon 5D mark II, een super fijne camera die ook vooral voor actie goed geschikt is. Doorgaans fotografeer ik met een telelens (bereik tot 250 mm) en een lichtsterke portret lens (50 mm). Daarnaast heb ik ook altijd een klein piepje bij en lekkere beloningssnoepjes. Ik hou er van om vies te worden tijdens het werk en ik haal alles uit de kast voor de foto’s. Dus ja soms maak ik de meest vreemde geluiden voor wat aandacht van de hond of zit ik onder de modder, om die wateractie foto vanuit de juiste hoek te kunnen maken. Hoewel ik alle honden leuk vind om te fotograferen, en ik in elk ras wel iets moois zie, en van elke leeftijd geniet heb ik toch nog wel mijn eigen fotografie-wishlist met wat bijzondere rassen; zoals een Akita pupje bij een graffiti locatie. Of een prachtige Afgaanse windhond rennend met die wapperende haren. Ook de Catahoula Leopard Dog staat op mijn fotografie-wishlist, evenals een Basenji omdat dit niet veel voorkomende rassen zijn.
5. ShootAnekdotes
Mensen vragen me wel eens wat zijn de leukste of meeste bijzondere dingen die je hebt meegemaakt tijdens fotoshoots. Een leuke vraag, en het zijn er zoveel! Bijvoorbeeld de eerste keer dat ik een nest-shoot deed, met 14 mechelse herdertjes uit werklijnen. Het was buiten best fris, en ik had een lange sjaal om, tja ik kwam er vrij snel acht dat dat toch echt geen goed idee was toen al die kleintjes er in hingen haha. Ook Engelse Bulldog Benson, die vergeet ik ook niet snel. Bij het fotograferen lig ik vaak plat op mijn buik, en voor actie foto’s laat ik de honden dan op me afrennen. Ik ben gewend dat de meeste honden dan vlak langs mij afrennen, maar Benson sprongt gezellig vol bovenop mijn rug. En natuurlijk alle mooie verhalen over de hondjes voor mijn “Be your own kind of Beautiful” project, zoals Stitch (bij de blogs is hier meer over te lezen). Verder heb ik ook heel veel leuke hondenmensen ontmoet met wie er buiten de fotografie ook contact is gebleven, waar ik dankbaar voor ben.
TySy Fotografie 